Jakie są klasy prętów żebrowanych?

Pręty zbrojeniowe to specjalny gatunek stali wykorzystywany do przygotowywania zbrojenia nośnego i pomocniczego. Służą one do wzmacniania konstrukcji betonowych w strategicznych punktach – fundamentach, podciągach, belkach, wieńcach czy produktach prefabrykowanych. Do poszczególnych zastosowań wybierane są określone klasy stali prętów żebrowanych. Poprawne zastosowanie ma wpływ na wytrzymałość całej konstrukcji betonowej. Oto ich charakterystyka!

Najważniejsze gatunki stali prętów żebrowanych

Na rynku, dostępnych jest 5 najpopularniejszych gatunków prętów żebrowanych zbrojeniowych, które stosuje się w budownictwie. Są to klasy:

• A-0;

• A-I;

• A-II;

• A-III;

• A-III N.

Jak wskazuje przedstawiciel firmy PAK STEEL z Warszawy, pierwsze dwa gatunki stali nie nadają się do produkcji konstrukcji stalowych zbrojeniowych. Służą jedynie jako elementy pomocnicze np. do wiązania segmentów lub przygotowania strzemion. Klasy A-II, A-III i A-III N sprawdzają się jako pręty żebrowane do konstrukcji zbrojenia nośnego. Charakteryzują się najmniejszym poziomem plastyczności i wysoką wytrzymałością na obciążenia. Zapewniają konstrukcjom betonowym stabilizację i podnoszą jej odporność na uszkodzenia. Pręty żebrowane z Warszawy możesz wykorzystać również do przygotowania łączeń między zbrojeniami.

Dodatkowe klasy oznaczenia prętów żebrowanych

Gotowe produkty w formie prętów zbrojeniowych żebrowanych można podzielić na 3 klasy:

• B500SP o podwyższonej ciągliwości;

• B500B o średnim poziomie ciągliwości;

• B500A o niskiej ciągliwości.

Zwłaszcza gatunek B500SP sprawdza się w konstrukcjach betonowych. Zapewnia świetne wzmocnienie i wyraźne podniesienie wytrzymałości elementów żelbetonowych. Dodatkowo oznaczenie SP wskazuje, że pręty żebrowane mogą być spawane. Wpływ gatunku stali na konstrukcję widać zwłaszcza w kontekście odporności na obciążenia stałe oraz zmienne, a także siły dynamiczne oddziałujące na konstrukcję. Kluczowe pod kątem prawidłowości montażu jest zastosowanie najwyższej klasy komponentów i odpowiedniego sposobu ich łączenia. Niedopuszczalne jest zbyt gęste ułożenie prętów, co skutkuje pozbawieniem ich otuliny betonowej. Poza tym nie można pozwolić na przemieszczanie się prętów przez słabe związanie drutem wiązałkowym.